چسب چوب، ماده چسبنده ژلاتین مانند که از بافت حیوانی، به ویژه پوست و استخوان، یا از ماهی، کازئین (مواد جامد شیر) یا سبزیجات استخراج می شود.
چسب چوب در اوایل 3000 سال قبل از میلاد در ساخت مبلمان چوبی در مصر مورد استفاده قرار گرفت.
اصول کار چسب چوب و سایر چسب ها را درک کنید.
چسب های چوب شمال مانند اپوکسی ها جایگزین انواع چسب برای بسیاری از مصارف می شوند، اما چسب هنوز به طور گسترده ای به عنوان چسب در نجاری، در ساخت ساینده هایی مانند کاغذ سنباده و به عنوان یک کلوئید در فرآیندهای صنعتی به عنوان مثال، بازیافت ذرات جامد استفاده می شود.
چسب های چوب خانگی مانند چسب چوب شمال 20 کیلویی عموما غیر سمی هستند و برای ایجاد درد شکمی و انسداد دستگاه گوارش نیاز به مصرف زیاد دارند.
چسب چوب را می توان به راحتی با آب و صابون از روی پوست شست، در حالی که چسب کرازی و سایر چسب های فوق العاده (حاوی سیانواکریلات ها) معمولاً نیاز به شستشو با پاک کننده لاک ناخن یا استون دارند.
برای تماس چشمی، شستشو باید فقط با آب انجام شود و یا در صورت تداوم علائم یا باز نشدن پلک ها باید به چشم پزشک مراجعه کرد. علائم معمولاً با بهبودی کامل قابل درمان هستند برای اثرات مربوط به استنشاق حلال های چسب، به بخش مواد استنشاقی مراجعه کنید.
در طراحی اتصالات چسبنده، مرسوم است که یک فاکتور ایمنی سخاوتمندانه در نظر گرفته شود یک تنش برشی کاری معمولی 20% تنش شکست است که در یک آزمایش برش لبه استاندارد شرح داده شده در بخش 3.5.5 به دست می آید.
البته نمی توان تنش را در اتصالات چسبنده به دقت محاسبه کرد که مثلاً در مورد یک مخزن تحت فشار تجربه ممکن است راهنمایی های اساسی در چنین شرایطی ارائه دهد.
چسب چوب با گذشت زمان بدون نیاز به قرار ملاقات بعدی برای حذف تخریب و ریزش می کنند چسب چوب بافت سیانواکریلات برای استفاده موضعی خارجی برای بسته شدن پوست مجوز دارند و در بخش اورژانس کارآمد هستند.
