همه ما چندین بار در روز لامپ کم مصرف 40 وات چینی را روشن و خاموش می کنیم.
وقتی در تاریکی به خانه می‌آیید، وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوید یا وقتی که شب‌ها مجبورید به دستشویی بروید به نور نیاز دارید.
به طور خودکار سوئیچ لوستر یا لامپ شما را جستجو می کند یا به سادگی دکمه کنترل از راه دور یا تلفن هوشمند خود را فشار دهید تا روشنایی هوشمند کنترل از راه دور شما روشن شود.
همچنین، وقتی در خیابان راه می روید، این لامپ های خیابان هستند که به شما نور می دهند. به طور خلاصه، نور به یک چیز “خودکار” تبدیل شده است. اما همیشه اینطور نبود.
همانطور که می دانید در زمان های قدیم تنها منبع نور آتش بود . با گذشت زمان، مردم دریافتند که کافی نیست. حتی در آن زمان، آنها سعی می‌کردند «بهبود»های جدیدی برای آسان‌تر کردن زندگی‌شان ارائه کنند.
برای مدتی مشعل ها بودند که این نقش را ایفا کردند. با این حال، با گذشت زمان، مشعل ها غیرعملی به نظر می رسیدند.
در آن زمان ایده ای به نام مشعل ابداع شد که در آن فتیله روشن می شد و مشعل ها روشن می ماندند. پس از تلاش های بیشتر برای اختراعات جدید، فانوس آمد و پس از اختراع الکتریسیته یک لامپ قوسی پدید آمد.
اگر در مورد خود لامپ کم مصرف 40 وات چینی صحبت کنیم، اساساً یک وسیله ساده است که برای تبدیل انرژی الکتریکی به نور استفاده می شود .
این بر اساس اصل گرم کردن یک هادی تنگستن نازک از طریق جریان الکتریکی از طریق آن کار می کند. اختراعی که امروزه معمولاً مورد استفاده قرار می گیرد، کامل شد و سرانجام توسط فردی به نام توماس آلوا ادیسون در سال 1879 به ثبت رسید.
اولین لامپ که 40 ساعت دوام آورد در تاریخ 21 اکتبر 1879 بود. این مرد لامپ را در اصل اختراع نکرد. نسخه هاینریش گوبل اولین کسی بود که پیدا کردیک لامپ در سال 1854. از زمانی که ادیسون آنها را ثبت کرد، لامپ ها و لامپ های بعدی نیز به پیشرفت خود ادامه دادند.
به محض اینکه بخش عملی، یعنی نورپردازی انجام شد، جنبه زیبایی نیز داشت. به همین دلیل است که لامپ ها در آباژورهای مختلف و مانند آن تا لامپ های شناخته شده امروزی قرار می گیرند.
با توجه به پیشرفت تکنولوژی، روشنایی به طور مداوم در حال تغییر است. از لامپ‌های رشته‌ای که قبلاً استفاده می‌شد، تا لامپ‌های کم مصرف ، لامپ‌های هالوژن یا ال‌ای‌دی یا ال‌ای‌دی ، که تمایل داشتند بتوانند تا حد امکان صرفه‌جویی کنند.
