صاحب خانه هایی که دوست دارند قابلمه نه خیلی سنگین، اما سبک هم نباشد، با سطح صافی که غذا حتی بدون چربی به آن نچسبد و از وسایل فلزی هراسی ندارند، جذب تفلون و چدن نمی شوند.
اما آنها ممکن است یک قابلمه با پوشش گرانیتی را دوست داشته باشند که این الزامات را برآورده می کند و همچنین دارای تعدادی مزیت است.
پوشش گرانیتی روی قابلمه چیست؟
اولین پوشش های تفلون نچسب دارای معایبی بود و هنگامی که یکپارچگی نقض شد، آنها مواد مضر را آزاد کردند، محافظت ضعیفی داشتند و بسیار آسیب پذیر بودند.
پوشش به اصطلاح گرانیت تلاش دیگری برای به دست آوردن ظرفی است که نسوزد، اما نسخه بهبودیافته ای از پوشش نچسب است – قوی تر، ایمن تر و راحت تر.
پوشش گرانیتی قابلمه در واقع چیست و آیا درست است که حاوی گرانیت واقعی است؟
سازندگان موفقیت قابلمه گرانیتی هفت پارچه، پوشش را با ترکیب خاصی که شامل تراشه های سنگی است توضیح می دهند که ظاهراً به طور موثر سطح را گرم می کند.
با این حال، در بیشتر موارد، قابلمه های گرانیتی از آلومینیوم ساخته می شوند و با مواد نچسب مبتنی بر PTFE (همان تفلون)، اغلب با پاشیدن گرانیت، پوشیده می شوند، اما نه برای گرم کردن، بلکه برای اثر نچسب.
لایه پوششی این گونه قابلمه ها قوی تر و ضخیم تر از تفلون است. ضخامت دیوارها از 3 سانتی متر است و خود ترکیب می تواند متفاوت باشد تا گرانیت طبیعی و بستگی به سازنده دارد.
به قابلمه های گرانیتی تابه های سنگی یا مرمری نیز گفته می شود.
مزایا و معایب قابلمه های گرانیتی
مانند هر ظرف دیگری، قابلمه با روکش گرانیتی مزایا و معایب خود را دارد که در انتخاب گزینه مناسب باید به آنها توجه کرد.
قابلمه های گرانیتی دارای کف دوتایی هستند و معمولاً از آلومینیوم ساخته می شوند که به دلیل رسانایی حرارتی بالا معروف است که به شما امکان می دهد حتی در حرارت کم به طور مساوی کل قسمت کف را گرم کنید.
این به نوبه خود باعث سرخ شدن یکنواخت محصولات می شود که برای سلامتی مفید است: نه غذاهایی که بیش از حد سرخ شده باشند و نه کمتر سرخ شده باشند.
